Ганна Радзівіл (1476—1522)

Ганна Радзівіл
Ганна Радзівіл
	; Герб «Трубы»
Княгіня Мазавецкая
	1496/1497 — 1503
Рэгент Мазавецкага княства
	29 кастрычніка 1503 — 1518
Нараджэнне	каля 1476 ці 1476; Вільня, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае;
Смерць	сакавік 1522; Ліў[d], Гміна Ліў, Вэнгроўскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча;
Месца пахавання	St. Anne's Church[d];
Род	Радзівілы
Бацька	Мікалай Радзівіл Стары
Маці	Соф’я з Манівідаў[d]
Муж	Конрад III Руды[d]
Дзеці	Sophia of Masovia[d], Ганна Мазавецкая[d], Janusz III of Masovia[d] і Stanislaus I of Masovia[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ганна Радзівіл (1476 — 14 ці 15 сакавіка 1522, с. Ліў, Мазавецкае княства, цяпер — гміна Ліў, Вэнгроўскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча) — жонка мазавецкага князя Конрада III Рудога, рэгент Мазавецкага княства 1503 — 1518 гг.

Біяграфія

Дачка віленскага ваяводы, канцлера вялікага літоўскага М. Радзівіла Старага і Соф'і Манівід. Мела братоў Мікалая, Яна, Юрыя, Альберта, і сястру Барбару, якая стала манашкай-бернардзінкай^[2].

У 1496 ці 1497 г. выйшла за мазавецкага князя Конрада III Рудога і прынесла яму 20.000 дукатаў пасагу^[3].

29 кастрычніка 1503 г., пасля раптоўнай смерці Конрада III Рудога, стала рэгентам Мазавецкага княства, і выступіла супраць уваходжання яго ў склад Кароны Каралеўства Польскага. Шукаючы заступніцтва вялікага князя літоўскага Аляксандра, звярнулася да яго праз свайго бацьку Мікалая: «mediante domino palatino Vilnensi»^[4]. У 1511 — 1517 гг. імкнулася ўсталяваць епіскапства ў Варшаве, чаму вельмі супраціўляўся кароль польскі і вялікі князь літоўскі Жыгімонт I Стары. 28 снежня 1514 г. надала права Остраву Мазавецкаму прывілей на правядзенне чатырох кірмашоўы ў год і штотыднёвы рынак.

6 чэрвеня 2004 г. у горадзе Остраў Мазавецка быў адкрыты помнік княжне аўтара Міраславы Скочэк.

Ганна Радзівіл

Івашка Манівідавіч

Ганна

↑ ^а ^б Radziwiłłowie herbu Trąby — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q270"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q7209884"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q121885404"></a>
↑ Tarp istorijos ir būtovės: studijos prof. Edvardo Gudavičiaus 70-mečiui / sudarė A. Bumblauskas, R. Petrauskas; [red. kolegija: J. Bardach et al.]. — Vilnius: Aidai, 1999. — 517, [2] p.: portr. — P. 136. — ISBN 9986-590-89-2.
↑ Halecki, O. Anna z Radziwiłłów // Polski słownik biograficzny. T. 1, z. 2 — 5, Andronicus Tranquillus Parthenius młodszy — Beynart Wojciech / [Wł. Konopczyński red. główny]; Polska Akademia Umiejętności. — Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1935. — XVI, 97-479 s. — S. 125.
↑ Garbacik, J. Materiały do dziejów dyplomacji polskiej z lat 1486 — 1516: kodeks zagrzebski / Józef Garbacik. — Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo PAN, 1966. — XVII, [1], 220, [1] s., [1] k. tabl.: il. — S. 63. — (Materiały Komisji Nauk Historycznych; № 11).

Jasiński, K. Rodowód Piastów mazowieckich. — Poznań — Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 1998. — 247 s. — S. 172 — 173. — ISBN 83-913563-0-2.